 |
| Imaxen de Prisciliano |
Prisciliano nace en Gallaecia arredor do ano 340 d.c no seno duhna familia de clase alta. En torno ao ano 375 d.c comeza a difundir as suas ideas, "revolucionarias" para a época, xa que ían en contra de certos aspectos do dogma que a Igrexa intentaba establecer como método de cohexión relixiosa en todo o imperio. A igualdade de sexos, o respeto ás tradiccións e culturas dos territorios e a tolerancia que promulgaba, non podían ser toleradas por unha Igrexa ,que temía a perda da súa hexemonía recentemente alcanzada.
A pesar do impopular das súas ideas na cúspide eclesiastica, si tiñan un grande calado social, que se reflexaba nunha crecente popularidade entre a poboación nativa de Hispania e Gallaecia. Froito desta, e apoiado por dous bispos defensores do seu ideario, accede no ano 381 ao bispado de Ávila cuxa bacante quedara libre pola morte do anterior sustentador do cargo.
Pero este feito non sentou ben na Igrexa .Polo que é denunciado ao bispo de Roma, que nese intre era Dámaso. A pesar de non ser recivido por el, e despois de recurrir a o mesmisimo emperador, consegue que se abra unha investigación contra os dous denunciantes e que a súa causa se traslade a Hispania.Se todo seguise este cauce o mais probable é que o xuizo quedase en nada, pero un cambio repentino da situción fara que cambien as tornas na contra de Prisciliano.
O emperador que arquivara a súa causa, Graciano, é derrocado polo hispano Magno Máximo. O usurpador, coa intención de posuir o apoio da Igrexa e de Teodosio(emperador de Oriente), adopta unha postura antipriscilianista e condea a morte por herexía a Prisciliano e aos seus seguidores na cidade de Treverorum (actual Treveries, Alemaña).
 |
| Execución de Prisciliano |
 |
| Situación aproximada da cidade romana de Treverorum |
Ata aqui todo é historia constatada, pero a partir de agora comeza a "lenda". Despois de morrer executado, os seguidores de Prisciliano deciden traelo de volta á que fora a súa casa e na que comezára a difundir as súas ideas, Gallaecia. Tras realizar o traslado dos seus restos e chegar á súa provincia natal, deciden enterralo nunha zoa céntrica do territorio. A maioría dos habitantes ,todavía fieis, iniciaran unha tradición de peregrinaxe cara o seu cadaleito que pervivirá durante varios séculos ata que o rey astur Alfonso II, como pretexto para iniciar a Reconquista( que non tiña nada de re), forma arredor deses restos o mito de Santiago Apostol, cuxa repercusión estendese ate o día de hoxe.
 |
| Estatua adicada a Alfonso II o casto en Santiago de Compostela |
 |
| Imáxe do Camiño de Santiago |
Todo o dito neste último parágrafo tratase dunha teoría moi aceptada pero non comprobada dado que a Igrexa non permite a profanación do sepulcro de Santiago que permitiría aclarar dúbidas mediante a datación.Se ven é certo que este analise sería unha forma sencilla de aclarar a polémica imperante en torno a este asunto, a posición da Igrexa é totalmente respetable xa que na moral cristiana considerase moi grave o feito de profanar cadaleitos e mais ainda se se trata dun santo.Non obstante tamén cabe salientar que detras desta negativa non só estarían os principios morais, senón que se agocharía un trasfondo económico debido á forte repercusión que a peregrinaxe exerce sobre a economía local e eclésiastica.
 |
| Sepulcro do apostolo Santiago |
DATOS CURIOSOS
- Na mesma cidade de Treveris nacería séculos despois o gran ideólogo comunista Karl Marx.
-Os seguidores de Prisciliano eran alcumados como os descalzos (por razóns obvias) é pese a non parecelo, este feito supoñía unha afrenta á Igrexa.Esta relacionaba a desnuez nos pes como unha convivencía coas culturas pagás ,dado que Xesús utilizaba sandalias.
Ningún comentario:
Publicar un comentario